روستای برنجگان

 به مناسبت شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) هیئت محبان حضرت ابوالفضل العباس (ع) به مدت سه شب در حسینیه برنجگان مراسم سوگواری برگزار نمود که در این مراسم روحانی گرامی جناب حاج آقا پناهی سخنرانی و روضه خوانی کردند و جمعی از مداحان اهل بیت با مداحی و قرائت زیارت عاشورا به مراسم عزاداری بانو فاطمه زهرا شور و حال خاصی بخشیدند و در پایان همه مهمان سفره حضرت فاطمه بودند. در ضمن در این مراسم هیئت خواهران فاطمیه زحمات زیادی در تهیه شام کشیدند که از همه این عزیزان کمال تشکر را داریم . 

هیئت محبان حضرت ابوالفضل العباس برنجگان

بعضی وقتا هم ولایتی هایی که در اصفهان زندگی می کنن حسرت می خوردن که ای کاش یه مقدار از آبی که در زاینده رود برای برنجگانی ها جاریست برای اونا هم در اصفهان مهیا می شد و اونا هم از این نعمت خدادادی استفاده می کردن و یه کمی از آلودگی های هوا کم می شد و وجود آب به اصفهان هم انرژی می داد . خوشبختانه از دو سه روز پیش آب زنده رود زنده تر شد و اصفهان هم رسید ولی از همه بهتر اینکه برنجگان پر آب و زیبا شد و حالا جون میده پنج شنبه جمعه ها بیایین اونجا و از آب و هوای خوب لذت ببرید و شعار اهالی روستا هم شده من و این همه خوشبختی محاله ، امیدوارم زاینده رود همیشه زنده و پر آب باشه ، یه سری عکس جدید دارم که توسط اقای علیرضا محمدیان دیروز شنبه 24 فروردین گرفته شده و دیدنش خالی از لطف نیست .

عکس هایی که امروز برای شما در وبلاگ گذاشتم عکس های جدیدی هستن که در تاریخ 25 فروردین توسط آقای علیرضا محمدیان گرفته شده و منم این عکس ها را در وبلاگ گذاشتم تا دوستان عزیزی که از سراسر ایران به وبلاگ روستای برنجگان سر می زنن از دیدن این تصاویر لذت ببرن

قبل از هر چیز باید از همه هم ولایتی های دوست داشتنی و خوب خودم تشکر کنم که با نظرات و پیشنهادات جالب و زیبا که برام گذاشتن منو شرمنده خودشون کردن ، واقعآ دست همتون درد نکنه که خودتون برای ارتقاء و پیشرفت روستای عزیزمون با من همکاری می کنید و امیدوارم که همکاری شما ادامه داشته باشه ، در ضمن باید به یه نکته اشاره کنم ، همه شما خوب می دونید که هدف از ایجاد این وبلاگ اینه که یه تکونی به فرهنگ روستای خودمون بدیم و بتونیم فرهنگ و اخلاق و اداب و رسوم خودمونو برای بقیه سرمشق قرار بدیم ولی بعضی دوستان که اسم نبرم بهتره پیام گذاشتن و بعضی عکس ها را مورد نکوهش قرار دادن ، با توجه به اینکه اینجانب قصد دارم عکس هایی از اداب و رسوم روستا  و عکس های قدیمی و غیره در وبلاگ بزارم امیدوارم این مورد تکرار نشه و کسی را مورد توهین قرار ندیم .همه ما از یک روستا هستیم و جالب نیست که همدیگر را تخریب کنیم

امروز نظرات جالب و خواندنی از طرف  آقایان افشین و افشار و فرشاد و بهشاد دریافت کردم که نظرات خیلی خوبی داده بودن و پیشنهاد داده بودن که از مراسم عروسی و شادی و آداب و رسوم برنجگان فیلم و عکس در وبلاگ بزارم ، حالا از شما خواهشمندم که فیلم و عکس هایی که قابل پخش هستند برای من ایمیل کنید تا از آنها در وبلاگ استفاده کنم .

ایمیل : navid_business@yahoo.com

به وبلاگــــــ روستای برنجگـــــان خوش آمدیـد

اماده کردن یک وبلاگ درباره روستای برنجگان همواره از آرزوهای من بوده است تا واقعیت هایی را درباره زادگاهم و مردم زادگاهم که به مهربانی و مهمان نوازی معروفند به رشته تحریر در آورم. بخاطر اینکه تحصیلاتم با گرایش روانشناسی است و از طرف دیگر با جستجو در سایت های اینترنتی و… نتوانستم هیچ اطلاعاتی را پیدا کنم لذا بران شدم تا خودم دست به کار شوم و استین همت بالا بزنم و روستای اب واجدادی و زادگاه خودم را برای دوستان و همه کسانی که علاقه به فرهنگ واداب و رسوم روستاهای این مملکت دارند معرفی کنم تا بتوانم کمکی به حل مشکلات هم ولایتی های خودم  کرده باشم . امیدوارم که بتوانم با راه اندازی این وبلاگ مشکلات جوونای این ابادی را به گوش مسئولان محترم برسانم تا انشا الله در رفع انها اقدامی صورت گیرد . از مسئولین محترم ارگان های زیربط مثل بخشداری باغبهادران و فرمانداری لنجان و بقیه نهادهای مرتبط هم که سری به وبلاگ من میزنن استدعا دارم که مردم این روستا را از چشم خودشون دور نگه ندارن و در راه اعتلای فرهنگ زندگی در روستا و جلوگیری از مهاجرت به شهرها , کمکهای خودشونو از مردم این روستا دریغ نکنند در ضمن از همه دوستان تقاضا دارم که برای تکمیل این وبلاگ اگر مطالب و مستندات و منابع خوبی در دست دارند برای اینجانب ارسال کنند تا با درج در وبلاگ همه بتوانند از ان استفاده ببرند 

سیزده‌به‌در سیزدهمین روز فروردین ماه و از جشن های نوروزی است. در تقویم‌های رسمی ایران این روز روز طبیعت نامگذاری شده‌است و از تعطیلات رسمی است. برخی بر این باورند در این روز باید برای راندن نحسی از خانه بیرون روند و نحسی را در طبیعت به در کنند. اما برای اثبات اینکه ایرانیان قدیم هم این دیدگاه را داشتند هیچ روایت تاریخی و قابل استنادی وجود ندارد. بعد از سیزده به در، جشن های نوروزی پایان می پذیرد.انشاالله که سیزده بدر خوبی داشته باشید . اگر روز سیزده بدر رفتین کنار رودخونه یا صحرا و باغ های برنجگان حتمآ جای ما را هم خالی کنید و اگر دوست داشتین از عکس هایی که از طبیعت می گیرید برای من بفرستید تا بزارم تو وبلاگ .

امروز واقعآ خوشحالم ، حتمآ می پرسید برای چی؟ بخاطر اینکه بعد از چند وقتی که شروع کردم به ساختن وبلاگ روستای برنجگان ، امروز پیام ها و نظرات دوستان مثل اقای علی محمد دری برنجگانی و دوست عزیزی با اسم مستعار فرزاد و ش.شفیعی و برادران افشین و افشار و فرشاد و بهشاد محمدی و مصطفی حیدری و ... منو خوشحال کرد و فهمیدم که زحمتهایی که می کشم بی تأثیر نبوده و دوستان خوبم منو مورد لطف خودشون قرار دادن . بازم از همتون ممنونم که نظر میدین .

ممنون از همه همولایتی های مهربون

به دلیل کمبود فضای داخلی مسجد بچه های هیئت تصمیم گرفتن با بزرگتر کردن صحن مسجد و بازسازی مسجد را برای مراسم و مناستها آماده کنند و با تلاش این دوستان عزیز که عکس های اونا رو می بینید حالا هم مسجد بزرگتر شده هم قابلیت پذیرش جمعیت بیشتری داره ، منم به نوبه خودم از همشون تشکر می کنم .

این عکس های جالب را دوست خوبم فرشاد شفیعی برام فرستاده که برای شما در وبلاگ گذاشتم . از اقا فرشاد ممنونم که برای تهیه عکس ها زحمت کشیده

طرح هادی روستایی

طرحهای هادی روستای از جمله پروژه هایی محسوب می گردند که در راستای فراهم سازی زمینه توسعه و عمران نقاط روستایی تهیه و اجرا می شوند . پایه چنین طرحهای در کشور ما از سال 1362 و تحت عنوان ،روان بخشی روستاها ، در یکی از نقاط روستایی شهرستان شهرکرد و توسط وزیر مسکن و شهرسازی وقت به مورد اجرا گذاشته شد ، و در سالهای بعد به خصوص از سال 1366 توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی با جدیت تمام پی گیری شد . تجدید حیات و هدایت روستاها از ابعاد کالبدی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی از جمله ، اهداف مورد نظر در طرحهای مذکور می باشد.

  مقدمه

بر اساس آئین نامه نحوه بررسی و تصویب طرحهای توسعه عمران محلی ، ناحیه ای ، منطقه ایی ، و ملی و مقررات شهرسازی و معماری کشور مصوب مورخه 12/10/78 هیأت دولت، طرح هادی روستایی عبارت از :

طرحی است که ضمن ساماندهی و اصلاح بافت موجود ، میزان و مکان گسترش آتی و نحوه استفاده از زمین برای عملکرد های مختلف از قبیل مسکونی ، تولیدی ، تجاری و کشاورزی ، و تأسیسات و تجهیزات و نیازمندیهای عمومی روستایی را بر حسب مورد در قالب مصوبات طرحهای ساماندهی فضا و سکونتگاههای روستایی یا طرحهای جامع ناحیه ای تعیین می نماید.

تعريف

مرحله اول: تهیه نقشه پایه و وضع موجوذ روستا

مرحله دوم : مطالعات پایه و تشخیص وضعیت

مرحله سوم : تحلیل و استنتاج از بررسیها و تدوین چشم اندازها

مرحله چهارم: تعيين پروژه های پيشنهادی و تهيه طرح هادی

 مراحل تهيه طرح هادي 

الف: در نخستین فصل آئین نامه اجرایی تهیه و تصویب طرحهای هادی روستایی اهداف مورد نظر به شرح زیر عنوان شده است :

1- ایجاد زمینه توسعه و عمران روستاها با توجه به شرایط فرهنگی ، اقتصادی و اجتماعی .

2- تأمین عادلانه امکانات از طریق ایجاد تسهیلات اجتماعی ، تولیدی و رفاهی .

3- ایجاد تسهیلات لازم جهت بهبود مسکن روستائیان و خدمات بهزیستی و عمومی .

4- ایجاد شبکه ارتباطی منظم ، و ساماندهی منطقی نظام توزیع خدمات در سطح روستاهای دهستان .

5- ایجاد زمینه بهبود وضعیت اقتصادی روستاها از طریق تسهیلات تولیدی ، اشتغال ، و ارتقاء درآمد روستائیان .

6- هدایت وضعیت فیزیکی ( کالبدی ) روستا.

- بطور کلی و براساس اهداف فوق الذکر ، طرح هادی روستایی در راستای فراهم سازی توسعه و عمران روستاها می بایستی از رویکرد های متفاوت و جامعی برخوردار باشد.

- اولویت واژه توسعه برعمران که دارای بارمعنایی وسیع و متشکل از نظامی جامع و چند بعدی ، به لحاظ ساختارها و زیر ساختهای اقتصادی – اجتماعی ، فرهنگی و کالبدی می باشد ، خود گواه این موضوع است که تنها هدف طرح هادی ، عمران یا رشد زیر ساختهای فیزیکی و کالبدی روستا نمی باشد ، بلکه توسعه روستا به عنوان یک فرایند جامع و جند بعدی از اساسی ترین اهداف مورد نظر تلقی شده است .

ب: اهداف عمومی از اجرای پروژه های عمران روستایی به شرح زیر است :

1- افزایس راندمان کار روستائیان

2- بهبود معیشت و رفاه سط زندگی در روستاها

3- جلب سرمایه گذاری در روستاها

4- تکمیل و اصلاح چرخه تولید – مصرف روستایی

5- پیشگیری از مهاجرت بی رویه روستاییان به شهرها

 اهداف تهيه و اجراي طرح هادي روستايي

بطور کلی عمران روستاها با مشکلاتی مواجه است که اهم آنها عبارتند از :

1- پراکندگی روستاها

2- عدم دسترسی به مصالح مرغوب ساخت وساز

3- محدودیت بودجه و اعتبارات

4- سبک انگاری پروژه های عمران روستایی از طرف بعضی مسئولین و سازمانها

5- عدم جدیت قانونی

6- ماندگاری کم مردم در روستاها

مشکلات عمران روستاها

تا پیش از ابلاغیه مورخ 16/11/79 هیئت محترم وزیران ، روند بررسی و تصویب طرح هادی به گونه ای بود که پس از کنترل و تائید مطلاعات انجام شده توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلام یطرح تهیه شده درکمیته فنی طرحهای هادی روستایی مطرح می شد . کمیته مذکور مرکب از نمایندگانی از سازمان مدیریت و برنامه ریزی ، سازمان جهاد کشاورزی ، مسکن و شهرسازی ، دفتر فن یاستانداری ف محیط زیست ، شرکت آبفای روستایی ف بنیاد مسکن انقلاب اسلام استان و رئیس شورای اسلامی روستا و در صورت نیاز بخشدار مربوطه بوده و در محل بنیاد مسکن استان تشکیل می گردید . ضمن اینکه پیش از برگزاری جلسه کمیته فنی طرح ، یک مرحله بازدید از روستا توسط کارشناسان واحد فنی بنیاد جهت انطباق مطالعات و نقشه های مشاور با واقعیات محل انجام میگرفت که در حال حاضر نیز روند مذکور پیش از برگزاری جلسه گروه کارشناسی کمیته عمران پیگیری میشود .

متعاقب اصلاح موارد مندرج د رصورتجلسه کمیته فنی توسط مشاور ، به منظور تصویب نهایی ، طرح تهیه شده درشورای تصویب که متشکل از مدیران و رؤسای هر یک ازادارت و سازمانهای ذیربط بود ، مطرح و پس از تصویب جهت اجرا ابلاغ می شد .

شایان ذکر است که هم اکنون د رپی ابلاغ مصوبه فوق الذکر هیئت وزیران ، کار گروه عمران و زیر بنایی عمران با دبیری سازمان مدیریت و برنامه ریزی و ریاست معاونت عمرانی استانداری جایگزین شورای تصویب پیشین گردیده است.

  منبع:

http://dezyan.blogfa.com

لهجه مردم روستای برنجگان هم مثل دیگر روستاهای کشور زیبا و دلنشین است و وقتی با مردم باصفا و مهمان نواز روستا هم صحبت می شوی از هم نشینی با انها لذت خواهی برد و هرگز در بین انها احساس غربت نمی کنی . قصد دارم برخی از اصطلاحاتی که در صحبت هایشان استفاده می کنند را برای شما بنویسم :

چاق باشید = سلامت باشید

لته = زمین کشاورزی

جوق = جوی اب

جلد = سریع

کوچولی = کوچولو

ورکندن = پریدن

انگولی = انگشت

کلسبر = جهنم

کیچه = کوچه

بید = بود

نیل = نزار

دی = ده

ارسی = کفش

روخونه = رودخانه

چینه = دیوار

ارچینه = پله چوبی

در اواخر فصل تابستان به خاطر چیدن گردو که در بین اهالی روستا به گردوتکونی معروف شده است شور و حال خاصی وجود دارد که همه با تلاش و کوشش مشغول گردوتکونی می شوند . لازم به ذکر است باید هفته ها قبل به دنبال کسی باشی که مهارت گردوتکونی داشته باشه و خانواده هایی که خودشون می تونن این کار را انجام بدن این مشکل را ندارن ولی گذشته از این حرفا خوردن چای اتشی و ناهاری که روی اتش تهیه میشه  لذت خود را دارد و در کل چیزی که قابل توجهه اینکه در این موقع خانواده ها در کنار هم هستن و از وجود همدیگر لذت میبرن و اوقات خوشی را سپری می کنند .

در کنار پل روستای برنجگان چشمه آب سرد به چشم می خورد که ابی روان و گوارا از دل سلسله جبال زاگرس است که با طی مسیر خود را به رودخانه زاینده رود می رساند . آب این چشمه به حدی دلنشین و گواراست که وقتی از این اب نوش جان میکنی تمام وجودت سرشار از لذت و ارامش می شود . 

از دوران قدیم بخاطر نبودن اب تصفیه شده و قابل شرب وجود این چشمه برای اهالی روستا قابل اهمیت بوده است و از اب چشمه جهت شستشو و اشامیدن و تهیه غذا و استحمام و ... استفاده می کردند و در حال حاضر با توجه به وجود اب لوله کشی و تصفیه شده از اب چشمه فقط برای اشامیدن اهالی روستا و رهگذران استفاده می شود . در زمان قدیم دسترسی به آب چشمه با سختی همراه بود که در سالهای اخیر با همت مردم روستا و مسئولان ذیربط دسترسی به ان راحت تر شده است . امیدوارم اگر گذر شما دوستان عزیز به روستای برنجگان افتاد از اب چشمه نوش جان کنید و لذت ببرید .

حمام عمومی برنجگان

در سالهای نه چندان دور اهالی روستای برنجگان از حمام عمومی  که در مرکز روستا و جنب مسجد جامع بود جهت استحمام و نظافت خود و خانواده استفاده می کردند که اتفاقآ رونق خاصی داشت و بچه ها برای اینکه همراه والدین خود به حمام بروند شور و اشتیاق زیادی داشتند ولی به مرور زمان حمام عمومی برنجگان به زباله دانی و محل زندگی حیوانات و بدون استفاده شده بود و سالهای سال به این حمام  توجهی نمی شد و کم کم تبدیل به خرابه شده بود که با همت بچه های هیئت و اهالی روستا پس از مرمت و بازسازی به کانون فرهنگی هنری برای اهالی روستا تغییر کاربری داده شد . امیدوارم روستاهایی که هنوز از وجود حمام عمومی بهره میبرند با بازسازی و مرمت از این اثار تاریخی حمایت کنند .

درباره حمام عمومی

سابقاً در همه جای ایران حمام عمومی وجود داشت و اهالی محل اقلاً هفته ای یک بار به منظور نظافت به حمام می رفتند. با این تفاوت که مردان قبل از طلوع آفتاب تا ساعت هشت صبح حمام می گرفتند و از آن ساعت تا ظهر و حتی چند ساعت بعد از ظهر حمام در اختیار زنان بود. امروز هم حمام عمومی در غالب نقاط ایران وجود دارد، منتها فرقش با حمامهای قدیم این است که در حمامهای قدیم از خزینه استفاده می شد؛ ولی در حمامهای عمومی جدید دوشتهای متعدد جای خزینه را که به هیچ وجه منطبق با اصول بهداشتی نبود گرفته است. در حمامهای عمومی خزینه دار که امروزه در ایران کمتر وجود دارد سنن و آدابی را از قدیم رعایت می کردند که بعضاً جنبه ضرب المثل پیدا کرده است.

یکی از آن آداب این بود که هر کس وارد حمام می شد، برای اظهار ادب و تواضع نسبت به افراد بزرگتر که در صحن حمام نشسته، مشغول کیسه کشی و صابون زدن بودند، یک سطل یا طاس بزرگ آب گرم از خزینه حمام بر میداشت و بر سر آن بزرگتر می ریخت. البته این عمل به تعداد افراد بزرگ و قابل احترام که در صحن حمام نشسته بودند تکرار می شد. و تازه وارد وظیفه خود می دانست که بر سر یکایک آنان با رعایت تقدم و تأخر آب گرم بریزد. بسا اتفاق می افتاد که یک یا چند نفر از آن اشخاص مورد احترام در حال کیسه کشیدن و یا صابون زدن بودند و احتیاجی نبود که آب گرم به سر و بدن آنها ریخته شود، مع ذالک این عوامل مانع از ادای احترام نمی شد و کوچکترها به محض ورود به صحن حمام خود را موظف می دانستند که یک طاس آب گرم بر سر و بدن آنها بریزند و بدن وسیله عرض خلوص و ادب کنند.

از آداب دیگر در حمام عمومی خزینه دار قدیم این بود که اگر تازه وارد کسی از آشنایان و بستگان نزدیک و بزرگتر از خود را در صحن حمام می دید، فوراً به خدمتش می رفت و به منظور اظهار ادب و احترام او را مشت و مال می داد یا اینکه لیف صابون را به زور و اصرار از دستش می گرفت و پشتش را صابون می زد.

سنت دیگر این بود که هر کس وارد خزینه حمام می شد به افرادی که شست و شو می کردند سلام می کرد و ضمناً در همان پله اول خزینه دو دست را زیر آب کرده، کمی از آب خزینه بر می داشت و به یکایک افراد حاضر از آن آب حمام تعارف می کرد. برای تازه وارد مهم و مطرح نبود که افراد داخل خزینه از آشنایان هستند یا بیگانه، به همه از آب مفت و مجانی تعارف می کرد و مخصوصاً نسبت به افراد بیگانه بیشتر اظهار علاقه و محبت می کرد زیرا آشنا در هر حال آشناست، و دوست و آشنا احتیاج به تعارف ندارند. در هر صورت این رسم از قدیمترین ایام یعنی از زمانی که حمام خزینه به جای آب چشمه و رودخانه در امر نظافت و پاکیزگی مورد استفاده قرار گرفت، معمول گردید.

با بوجود آمدن حمام های نمره و دوش دار، کم کم معماری وفواید اجتماعی حمامهای قدیمی فراموش شد ومردم حس کردند با ساختن حمامی در منزل هم همیشه به راحتی ودر زمان کوتاه استحمام می کنند وهر وقت نیاز به حمام داشته باشند در چند قدمی شان موجود است و هم بهداشت را مورد توجه قرار می دهند.

با وجود حمام های نمره و ساخت حمام در منازل که ابتدا توسط مرفهین انجام شد ،دیگر حمام های تاریخی مشتری نداشت وکسی هم به مرمت ونگهداری این آثار ارزشمند وقعی نمی نهاد.

بناهای تاریخی که ارزش فراوان معماری و فرهنگی – اجتماعی داشتند به فراموشی سپرده شده وکم کم ،تخریب می شدند.

در مورد روستا و دِه تعاریف متعدد و زیادی گفته شده، ده یا روستا که در کتاب‌های نشر قدیم به صورت دیه هم دیده می‌شود، در زبان پهلوی، ده (Deh) در پارسی باستان (Dahya) به معنی سرزمین و در اوستا به شکل دخیو (Daxya) آمده‌است.

درایران، ده از قدیمی‌ترین زمان یک واحد اجتماعی و تشکیلاتی و جایی بوده‌است که در آن گروههایی از مردم روستایی برای همکاری در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گرد هم تجمع یافته‌اند. ده اساس زندگی اجتماعی ایران را تشکیل می‌دهد و اهمیت آن به اعتبار اینکه یک واحد تشکیلاتی در زندگی روستایی است، در سراسر قرون وسطی و از آن پس تا به امروز برقرار بوده‌است.

درقانون اصلاحات ارضی در ایران ده چنین تعریف می‌شده‌است. ده یا روستا عبارت از یک مرکز جمعیت و محل سکونت و کار تعدادی خانواده که در اراضی آن ده به کار کشاورزی اشتغال دارند و درآمد بیشتر آنان از طریق کشاورزی حاصل می‌شود.

رامبد می‌گوید: روستا برآیندی از عناصر طبیعی و عناصر ساخته شده‌است که به گونه‌ای زمینه سازگاری فرد را با جامعه فراهم می‌آورد و موجب جامعه پذیری می‌شود. در ده بین گروه و فضای جغرافیایی محدود و بسته و ثابت نوعی روابط اقتصادی - اجتماعی - فرهنگی وجود دارد و این روابط موجب پیدایش وحدت و یکپارچگی گروه می‌شود و آن را از گروه دیگر متمایز می‌سازد. اجتماع ده دارای نیروی معنوی مسلط بر اعضایش است که بر رفتار افراد نظارت عالیه شدید دارد و آنها را به پیروی از هنجارهای اجتماعی وادار می‌کند و این نیروی معنوی همان سنت‌های روستایی و قوانین ثابتی است که بر جامعه ده حاکم است.

تونیس (Tonnies) می‌گوید: جامعه روستایی به عنوان یک جامعه آرمانی که سرشار از تقدس، هماهنگی و صلح و صفاست.

روث گلاس (Ruth Glass) می‌نویسد: برای ما صفت روستایی دارای مفهوم خوشایند و مطمئنی است. زیبایی، سادگی، راحتی، فراغت، منظره‌های دلگشا، آزادی، صلح و صفا و آرامش است.

نوروز مبارک

نوروز، جشن ايرانيان از روزگاران كهن پر شكوه ترين جشن بهاری در جهان بوده است. نوروز بهارانه ای  است كه روايت های تاريخ درباره پيدايش آن بسيار گوناگون است  نوروز جشن شروع  فروردين يا  « فرودگان »  است كه ياد آور  اجداد و نياكان ما بود و چنان مي پنداشتند كه در پنج شب  ، ارواح پاك مردگان ، برای ديدار وضع  زندگي و  احوال  بازماندگان  به  زمين فرود  مي آيند و در خانه و آشيانه خويش  سرگرم تماشا وسركشي  مي شوند . اگرخانه روشن و پاكيزه و  ساكنان آن  راحت وشاد باشند ، ارواح مسرور و سر افراز برمي گردند. اما درغير اينصورت ، آنان غمگين وناراحت به منزلگاه خويش باز مي گردند وتا سال آينده به انتظار مي نشينند درباره  پيدايش  نوروز در روايتي ديگر  چنين آمده است كه نيشكر را جمشيد در اين روز يافت و مردم از كشف خاصيت  آن متحير شدند  . پس  جمشيد  دستور داد تا از  ( شهد آن ) شكر ساختند و به مردم هديه دادند . از اين رو ، آن را نوروز ناميدند .  همچنين روايت شده كه اهريمن ، بلای خشكسالي و قحطي را بر زمين فرو نشانيد . اما جمشيد به جنگ با اهريمن پرداخت و عاقبت او را شكست داد . آنگاه خشكسالي،  قحطي ونكبت را بر روي زمين از ريشه بخشكانيد و به زمين بازگشت با بازگشت ويدرختان و هر نهال و چوب خشكي سبز شدند . پس مرد م اين روز را    « نوروز » خواندند و هر كس به يمن و مباركي در تشتي جو كاشت و اين رسم سبزه  نشانيدن در ايام نوروز از آن زمان به امروز باقي مانده است . در خيام نامه آمده است :چون از اميري جمشيد 421 سال گذشت ، جهان  از او يكسره  راست  همي آمد .ايران و ايرانيان هم مطيع و مريد او شدند تا بفرمود گرمابه های بسيار ساختند و سيم  و زر  از معادن بر آوردند  و ديبای  ابريشمي  بافتند كه آن  روز ،  روز  اول « حمل » بود . پس جشني  بر پا ساخته و  نوروزش  نام  نهاد   تا  هر  سال  چو فروردين  آيد ، آن روز را جشن گيرند . در ميان اقوام آريايي كه وارد ايران شدند .

جشن سال نو در اصل به دو شكل زير بوده است :

 آرياييها در روزگاران باستاني دارای دو فصل گرما و سرما بودند . فصل سرما شامل دو ماه و فصل گرما شامل ده ماه مي شد .  ولي پس از مدتي ،  تابستان داراي هفت ماه و زمستان داراي پنج ماه شد . در هر يك از اين دو فصل جشني برگزار مي كردند كه هر دو اين جشنها را آغاز سال نو تلقي مي كردند . در جشن  اول كه به هنگام  آغاز فصل گرما  يعني به هنگامي كه گله ها را  از آغل به چمنهاي سبز و خرم مي كشانيدند و از ديدن چهره گرمابخش خورشيد شاد مي شدند. جشن دوم با شروع سرما آغاز مي شد . در اين ايام گله را به آغل باز مي گرداندند و با توشه هاي اندوخته از آنها نگهداري مي كردند . بر اساس شواهد و قرا ئن ، جشن نوروز حتي به هنگام تدوين بخش كهن اوستا نيز در آغاز بهار بر پا مي شده و شايد به نحوی كه اكنون بر ما معلوم نيست آن را در برج مزبور ثابت نگاه مي داشتندعيد نوروز شش روز متوالي دوام  داشت و در اين روزها ،  سلاطين بار عام مي دادند و نجبای  بزرگ و  اعضای خاندان  خود را به  ترتيب  مي پذيرفتند و به حاضران  عيدی مي دادند . در روز اول سال مردم زود از خواب برمي خواستند ،  به كنار نهرها و قناتها و خود را مي شستند و به يكديگر آب مي پاشيدند و شيريني تعارف مي كردند . صبح قبل از آنكه كلامي  گويند ، شكر يا عسل مي خورند و برای حفظ بدن از نا خوشي ها و بدبختي ها روغن به تن مي ماليدند

اما  نوروز ،  پس از مرگ جمشيد  نيز به حيات خود  ادامه  داد .  در معنا  ، نوروز ، از   هجمه ها و حمله هاي يونانيان ، اعراب ، تركها ومغول ها جان به در برد . و نوروز ثابت كرد كه مهم ترين  جشن  فرهنگي  ميليون ها  ايراني است كه در درون ايران  زندگي مي كنند

هفت سین

سفرهای است که ایرانیان هنگام نوروز میآرایند. این هفت قلم سین میتوانند هر چیزی با آوای آغازین سین باشند (نمادی از سپنتا). اين سفره در دوران باستان """هفت شين""" (شهد، شکر، شيريني، شراب، شببو، شالين، شبدر) بوده است اما در پي ممنوعيت شراب در ايران در قرن 3 هجري این هفت سین بود که جاي هفت شين را گرفت، در اصل هفت شين ثابت بود اما هفت سين تقريبآ هر چيزي که از نظر مردم خوش يمين باشد و با سين شروع شود میتواند باشد. اين سفره اجزائي ديگر هم دارد مانند آينه که نماد نور و راستي است، ماهي که نماد زندگي نيک بختي است، شمع که نماينده آتش است، گل که نماد دوستي است و کتاب که نماد دانائي است.موبدان آدريان شوش در همان سال هاي اعراب هفت سين را جاي گزين هفت شين کردند که هفت سين آنها عبارت بود از  سبزه: نماد خرمي و نو زيستي سرکه: جايگزين شراب و نماد شادي . ميوه درخت تاک در ايران ميوه شادي خوانده ميشد سمنو: نماد خير و برکت  سیب: نماد مهر و مهرورزي سیر: نگهبان سفره در اکثر فرهنگ هاي آريائي براي سير نقش محافظت کننده از شر قائل بودند

 سماق: نماد مزه زندگي  سنجد: نماد حيات و بزر حيات  عود که امروزه در نوروز فراوان استفاده میشود در گذشته نماد ثروت خانواده بود که عود که از هند اورده شده است بسوزانند و بقيه اسپند میسوزاندند.

 امروزه بسياري در اين سفره سنبل، سکه و ... نيز در اين سفره ديده میشود که از آنجا که اين سفره ديگر جنبه مذهبي ندارد هر کس به اختيار خود در آن آزاد است. اين سفره بعضي آداب خاص نيز داشته است از جمله اين که افراد بايد با لباس آراسته بر سر سفره حاضر شده و اگر کسي اوموک (يک لنگه کفش به پا) داشت میگفتند وي تا آخر سال زندگيش لنگ ميزند

ديد و بازديد عید نوروز

از بامداد نوروز ديد و بازديدها آغاز می شود در همه خانواده ها رسم است که به ديدار کسی که از نظر سن و شخصيت بر ديگران مزيت دارد بروند و دست او را ببوسند و تبريک بگويند و او نيز عيدی که شامل سکه يا پول است به آنها بدهد. بعضی نيز صبح عيد نوروز يک بشقاب گندم برشته که شامل: کنجد، گندم، شاهدانه، نخودچی و کشمش است به اضافه يک بشقاب نان شيرين به اضافه تخم مرغ رنگی يا سکه به کوچک ترها می دهند.

سيزده بدر (روز سیزدهم عید نوروز )

روز دوازده فروردين همه وسايل تهيه می شود و هر چه از شيرينی ها و آجيل ها باقی مانده برای صبح سيزده آماده می شود که البته همراه آن سرکه و کاهو نيز هست. صبح سيزده فروردين همه دسته دسته عازم کوه و باغ های اطراف شهر می شوند و معتقدند در روز سيزده فروردين نبايد در خانه ماند زيرا اين روز نحس و بديمن می باشد. روز سيزده پيش از طلوع آفتاب و تا پاسی از شب ادامه دارد در عصر اين روز ويژه سبزی گره زدن دخترهاست که در واقع برای گشايش بخت خود اين کار را می کنند.

عید نوروز بر همگان مبارک باد



برنجگان روستای زیبای من عاشقت خواهم ماند و دوستت خواهم داشت و با تو درد دل خواهم گفت و گوش خواهم داد به نغمه های زیبایت و بی هیچ سخنی در آغوشت خواهم گریست بی آنکه حس کنی در تو ذوب خواهم شد بی هیچ حراراتی اینگونه شاید احساسم نمیرد . با قدم زرن در دل کوچه هایت درد دلم را برای تو می گویم میدانم تو اسرار مرا در درونت نگه میداری نه بخاطر اینکه رازدار هستی بلکه بخاطر اینکه وجود باصفایت از هر زشتی و پلیدی مبراست . تمام خاطرات کودکی با وجود تو زنده می شود .

شب از دریچه چشمانم رویش گلهایت را میبینم و راز نگاهم را با تیغهای سوزان افتاب به زمهریر قلبت میفرستم و اب زلال مهرورزی دیدگانم را به پای نازکین نهال امیدت جاری میکنم تا جان سوخته ام سایه افکند به خاطرات تلخ سالهایی که بی تو گذشت.

يك روزي اگر پس از يك يا دو دهه ي ديگر من و شمايي كه در اين سوي زادگاهمان روزگار مي گذرانيم. به هر انگيزه اي دوباره حتي براي يك بازديد كوتاه به روستايمان برويم .اگر بجاي كوچه ، محله و روستايي كه در حافظه مان داريم . با مكاني روبرو شويم كاملا متفاوت با تمامي تصويرذهني قبلي مان دچار چه احساسي خواهيم شد؟ اولين سؤال آيا اين نخواهد بود كه من در كجايم و هرآنچه درجلو ديدگان  من است چيست ؟ خانه ها ، كوچه ها و نقطه به نقطه جايي كه در آن زندگي مي كردم اكنون كجاست ؟

تمامي موجوديت روستايمان با همه ي زشتي ها و زيبايي هاي خود در گذر زمان در ذهن ناخود آگاه و خودآگاه من و شما حك شده و در حافظه مان نقش بسته است. هر روستا و شهري  بناگزيردر گذر زمان دستخوش تغيير و تحول خواهد شد اما اگر اين تغييرات، بنياد تمامي دستاوردهاي قبلي را نابود سازد بمنزله ي نابودي تمامي حافظه جمعي و تاريخي آن محل خواهد بود . گوشه هايي ازآثار انسانی هر شهر و روستا براي حفظ اين حافظه بايد باقي بماند . اين كه چه چيز و كدام اثر و یا بافت معماري قابليت ماندگاري دارد بسته به ارزش گذاري افراد كارشناس مي باشد . اما من وشما حتي اگر كارشناس هم نباشيم آيا مي توانيم به آساني خاطرات مان از مسجد كوچك و بزرگ ، حمام ، کوچه و پس کوچه های روستايمان را به فراموشی بسپاریم؟

تصور كنيم روز و لحظه اي را كه در بلندي اي ايستاده ايم و به جايي مي نگريم كه روزي و روزگاري در آن زاده شده ايم. رشد كرده ايم. در مدرسه ي فقط  یک اتاقه آن با دانش آمورانی از كلاس اول تا پنجم و يك معلم که برای کلاس اول تاپنجم  درس می داد در س خوانده ايم .به صحرا و كوه و دشت رفته ايم.ازدامنه ي اين يا آن كوه و تپه هيزم آورده ايم و...اكنون هيچ اثري از آن خاطرات را نتوانيم ببينم .حال اين تغييربه هر دليل كه روي داده باشد چه بدلیل بروز عوارض طبيعي،چه تخريب بافت قديمي و ساخت و ساز با الگوهاي شهري ، تفاوت چنداني در احساسي كه  آن لحظه آدم را در بي كجايي قرار مي دهد نمي كند.

بزرگ شدن تاوان داشت ومن نمی دانستم  چقدر رها بودم هر تابستان به شوق دیدن روستای محل تولدم  انقدر اشتیاق داشتم که تا صبح سفر خوابم نمی برد بعد از رسیدن به روستا انقدر میدویم که نفسم بند می آمد با رسیدن به چشمه پایین روستا آنقدر آب میخوردم که دل درد میگرفتم  تا به در خانه خودمان برسم در همه همسایه را می زدم وبه دوستام ورود خودم را خبر میدادم همان روز اول آفتاب صورتم را می سوزاند . چه خوب بود در کنار تنوری گرم شوی که در روز مه الود روستا برای پختن نان مهیا شده بود و آش دوغی که سبزی هایش را خودم از طبیعت جمع کرده بودم کاش هر تابستان تکرار میشد ولی افسوس بزرگ شدم  دیگر رها نیستم دیگر نمی دوم حتی اجازه نمی دهم آفتاب صورتم را بسوزاند بزرگ شدم  واین تاوان بزر گیست

  غيرممکن است که ساحل يک رودخانه تفرجگاه و محل گذر گردشگران باشد ولي عاري از هرگونه آلودگي و زباله باشد. اغلب در ساحل اين رودخانه ها انبوهي از بطري هاي نوشابه و آب معدني، پاکت انواع خوراکي و بسياري از زباله هاي ديگر ديده مي شود. دور از انصاف است در برابر رودخانه ها که سر منشأ حيات و زندگي هستند اينگونه رفتار شود. چه افرادي که ساعت ها محو تماشاي زيبايي رودخانه مي شوند ولي زماني که ساحل رودخانه را ترک مي کنند از آنها فقط مشتي زباله باقي مي ماند. اگر هر فرد مي دانست با زباله هاي به جا گذاشته خود سهم قابل توجهي در تخريب رودخانه دارد اکنون چشم اندازهاي زيبا به يک زباله داني تبديل نمي گشت. زاينده رود رودخانه اي که از آغوش زردکوه جاري مي گردد و به چندين شهر حيات بخشيده است. بي شک براي سرزميني که کمبود آب به عنوان يک مشکل اساسي براي مردمان آن به شمار مي رود،سرمايه اي بزرگ است آن هم براي ناحيه اي که در کنار کوير باشد.زاينده رود همان طور که از اسمش پيداست زندگي بخش شهرهايي است که از ميان آنها مي گذرد.اصفهان بزرگي خود را مديون همين رودخانه باارزش است.چه زمين هاي خشک و مرده اي که با آب اين رودخانه زنده مي شوند.زاينده رودي که زندگي مي بخشد سرانجام خودش درون زمين گاوخوني فرو مي رود اما با اين سرنوشت تلخ بار ديگر زاينده رود در آغوش زردکوه بختياري متولد مي گردد.زاينده رودي که يک مرکز بزرگ فرهنگي را به نام اصفهان براي کشور ما به ارمغان آورد،زاينده رودي که شاعران بزرگ در وصف آن سروده اند و علاوه بر زنده کردن اقتصاد و کشاورزي،ادب و هنر را حيات مي بخشد.آيا سزاوار است اين همه بي مهري در برابر رودخانه پاک و با سخاوت.آن هم به خاطر منافع و ناآگاهي خود؟

ويژگي ها ي جغرافيايي

 زاينده رود از رودخانه هاي مستقل زير حوضه گاوخوني که سرچشمه اصلي آن دامنه هاي زردکوه بختياري و در حد فاصل بين اصفهان و لرستان است.اين رودخانه در شهرستان هاي فارسان،داران،شهرکرد،زرين شهر واصفهان جريان دارد.چشمه جانان يکي از سرچشمه هاي نخستين اين رودخانه در دامنه هاي زردکوه بختياري است که به طرف شرق جريان مي يابد.در طي راه چشمه ديگري به نام چهل چشمه به آن مي پيوندد.پس از آن در ناحيه فريدون در چشمه مهم ديگر به نام هاي خرسنگ و کودنگ به آن مي ريزد.اما از لحاظ بررسي انشعابات مهم و اوليه،زاينده رود در ابتدا از به هم پيوستن رودخانه هاي خوربه و آب کوهرنگ در جنوب غربي آبادي قلعه سبزي واقع در48کيلومتري شمال غربي شهر فارسان سرچشمه مي گيرد.زاينده رود روستاهاي بهلان، قورتان، رنگ ده، قلعه سيان بالا، شريف آباد، فيض آباد، فيلورجان، کرنشان، فخرآباد، کله سيج، بداغ آباد، چم يوسف علي، چم علي شاه، خوشوئيه، برنجگان ، سعيدآباد، چم آسمان، باغ شاه، چم حيدر، چم طاق، چم نار، چم خرم و چم عالي را مشروب مي سازد و سرانجام به باتلاق گاوخوني مي ريزد.

همچنين اين رودخانه در مسير خود رودخانه هاي جوب آسياب، شور، نهرگيشي، نهر مروان، پلاسبحان، دره گاو ،آسياب، دره تيزاب، خشک رود و سمندگان را زاينده رود در جهت شمال غرب به جنوب شرق جريان دارد.طول رودخانه405کيلومتر و شيب متوسط بسترآن0/15درصد است.اين رودخانه سرانجام در حدود 120کيلومتري جنوب شرقي اصفهان به باتلاق گاوخوني مي ريزد.باتلاق گاوخوني در30کيلومتري جنوب شرقي ورزنه واقع شده است.ميانگين بارندگي سالانه در امتداد زاينده رود سالانه450ميليمتر و وسعت حوضه آبگير آن حدود27100کيلومتر مربع است.

زمين شناسي

زاينده رود در مناطق بي کربنات کلسيک،بي کربناته در سازندهاي سيليکاته و بي کربناته و سولفاته و کلروره جريان دارد.

وجه تسميه

دليل اصلي نامگذاري زاينده رود آن است که اين رودخانه در طول مسير خود روستاها،باغ ها و مزارع فراواني را آباد وزنده مي کند و بستر اين رودخانه از سرچشمه تا مصب از خود زايش آب مي کند و نامگذاري آن به زاينده رود به همين جهت است.اين رودخانه از قديم به نام هاي زاينده رود،زنده رود،زندرود،زرين رود،زرينه رود،زرن رود و زندک رود ناميده شده است.

مردم شناسي

  زاينده رود در طول مسير خود با اقوام و طوايف گوناگوني در ارتباط است.در اطراف رود خرسنک که يکي از شاخه هاي زاينده بود است،طايفه چهارلنگ بختياري و در اطراف زرين رود نيز طايفه مشهور به هفت لنگ بختياري سکونت دارند.در اطراف جانانه رود نيز در روزگاران گذشته آبادي هايي وجود داشته که امروزه از آنها اثري نيست و محل زراعت طوايف بختياري شده است.همچنين ادامه مسير زاينده رود تا باتلاق گاوخوني اقوام گوناگون با آداب و رسوم مختلف درکنار اين رودخانه زندگي مي کنند که بحث در مورد همه آنها نيازمند به نوشتار چندين جلد کتاب است.

 پوشش گياهي

در کناره ها و سواحل رودخانه زاينده رود پوشش گياهي متنوعي ديده مي شود.اين رودخانه به دليل اينکه از ارتفاعات سرچشمه مي گيرد و وارد نواحي کويري و نيمه کويري مي شود،داراي تنوع گياهي چشمگيري است.

 از گياهان کناره هاي اين رودخانه مي توان گونه هاي تيره اسفناج مانند لارک و اشنان نام برد که در نواحي کويري مي رويند.

 گونه هاي متنوعي از گز همچون شوره گز،گز گلبرگ نازک و غيره در حاشيه رودخانه زاينده رود مي رويند.گياهاني مانند گل بابونه و گونه هاي درمنه در نواحي کوهستاني مي رويند.گونه هاي متنوعي از گندميان،پروانه آساها و گل جاليز نيز در نواحي مختلف ديده مي شوند.انواع قيچ و گون و اسکنبيل در نواحي پست در حاشيه رودخانه مي رويند.

 نوع جانوري

از ماهي هايي که در رودخانه زاينده رود گزارش شده اند از خانواده کپور ماهيان،گونهAlburnus maculatesاست که در محل ورود به شهر اصفهان ديده مي شود.انواع گونه هاي جنسCapoetaکه بيشتر در نزديکي باتلاق گاوخوني زندگي مي کنند.از خانواده کپورماهيان دندان دار،گونهAphanius mentoاست که در نزديکي هاي گاوخوني بيشتر ديده مي شود.ماهي گامبوزيا که در تمام رودخانه بسيار ديده مي شود.گونه هاي ديگري از ماهيان در زاينده رود وجود دارند که هم از نظر اقتصادي و هم از نظر اکولوژيکي داراي اهميت هستند.حشرات آبزي گوناگون،مارهاي آبي،لاک پشت ها در اين رودخانه به چشم مي خورند.اين رودخانه در برخي نقاط باعث پديد آمدن زيستگاه هاي متنوعي براي گونه هاي جانوري شده است که در نوع خود بي نظير است.

جاذبه هاي گردشگري

 وجود مناطق زيباي طبيعي در امتداد زاينده رود،کوه هاي مرتفع و ستيغ هاي صخره اي در سرچشمه هاي اين رودخانه،تونل کوهرنگ،دامنه هاي پر از گل،لاله هاي واژگون، چشمه هاي خنک و شفابخش، چشم انداز زمين هاي کشاورزي،باغ ها، نيزارهاي اطراف گاوخوني و ديگر مناطق طبيعي از جمله خود رودخانه از جاذبه هاي طبيعي زاينده رود و نواحي مجاور آن هستند.

وجود اماکن تاريخي مانند پل ها،برج هاي کبوترخانه،آثار تاريخي شهر اصفهان و غيره از جاذبه هاي تاريخي در نواحي مجاور اين رودخانه است.در سواحل زاينده رود مردماني با آداب و رسوم و فرهنگ هاي گوناگون همراه با زاينده رود به زندگي جريان مي دهند.

روستای برنجگان

درحدود 280 سال پیش اولین شخصی که این روستا را افتتاح نمود به نام لطفعلی خان لاری که جهت کشاورزی کشت برنج به این سرزمین امد و بنا به مرقوبیت نوع برنج ان این روستا را برنجگان نامیدند که مساحت این روستا 37 هکتار می باشد و در حال حاضر در بین مردم روستا و همچنین ساکنان روستاهای اطراف به برنجگون شهرت دارد

همینطور که در عکسها قابل مشاهده است مردم قبلآ از پل اهنی که توسط مردم روستا ساخته شده بود استفاده می کردند که به مرور زمان تخریب شد و در حال حاضر از پل جدید  که رابط بین روستای برنجگان و روستای صادق اباد می باشد برای رفت و امد استفاده می کنند 

 فصل تابستان روستای برنجگان حال و  هوای دیگری دارد چون همه کشاورزان بعد از زحمتهای زیادی که تحمل کردن حالا موقع برداشت محصولاتشون فرا رسیده وموقع اون شده که از دست رنجشون استفاده کنن . قدیما تنوع محصول بیشتر بوده اما بخاطر کمبود اب و وارد شدن فاضلاب خانگی به اب مصرفی کشاورزی روز به روز از محصولات قابل عرضه روستا کسر شده تا جایی که این اقلام به حد انگشت شمار از جمله : گردو, بادام, هلو, انگور, زردالو, به, سیب, گلابی, گیلاس, البالو و توت رسیده است . منم عکس این میوه های خوشمزه را تو وبلاگم گذاشتم که شما ببینید

 فصل بهار سراغاز تازه شدن و نو شدن طبیعت است . در این فصل زیبای خدا برنجگان واقعآ تماشایی و زیباست . شکوفه های درختان سیب و بادام و گیلاس مشام هر رهگذری را تازه می کند و او را مشتاق میکند تا به تماشای طبیعت و لذت بردن از هوای پاک راغب شود

 شکل خانهای روستای برنجگان