روستای برنجگان

از سامان كه به طرف زرين شهر اصفهان گذر مي‌كني روستايي زيبا توجهت را به خود جلب مي‌كند . درختان سرسبز و ستبري كه اين روستا را در دل خود جاي داده‌اند ؛ طبيعت خدا را صفا بخشيده‌اند ؛ و آب خروشان رود زاينده كه زنده رودش خوانند و زندگي ديگري به ساكنان حاشيه‌ي خود بخشيده است ، زيبايي اين روستا را دو چندان نموده است . روستاي برنجگان را مي گويم . صفا و صاحبدلي را در مردمش ديده‌ام و از محفل ياراني صاحبدل در آن ديار فيض برده‌ام . وقتي كه به باغات زيبايش پا مي‌گذاري ؛ در سايه سار درختان گردو خوش مي‌آرمي و از ميوه‌هاي شيرين گلابي و هلو و گيلاسش نوش جان مي كني ، جان تازه‌اي يافته و نشانه‌هاي خالقي جاودانه را به چشم جان مي بيني . برنجگان دياري بكر و دست نخورده است ؛ كه صفا و صميميت را در آن خواهي ديد . اگر روزي گذارتان به آن ديار افتاد ، يادتان باشد كه دمي در سايه‌سار درختانش آرام گيريد و از آب زلال زاينده رود جان تازه‌اي ‌يابيد . این نوشته شاعر بندری سید محمد آواز می باشد که در وبلاگ چشمه شمس بهده درج شده و حاکی از آن است که روستای زیبای برنجگان در بین مردمان باصفای کشورمان جایگاه خاصی دارد . امیدوارم با کمک و هم فکری شما هم ولایتی های عزیز بتوانیم روستای زیبای برنجگان را برای کسانی که اهل سیر و سفر هستند معرفی کنیم